Bali - Jezioro Batur, Góra Batur, Kintamani, Bali, Indonezja ©iStock

Μια μέρα στο Κινταμάνι είναι αρκετή. Αυτό το άκουσα από έναν φίλο μου την πρώτη μου μέρα στο Μπαλί. Δεν υπάρχει τίποτα να κάνεις εκεί εκτός από το να δεις το ηφαίστειο, μου είπε ένας άλλος. Ευτυχώς που δεν άκουσα κανέναν από τους δύο.

Μπροστά μου, κρυμμένη στα σύννεφα, βρίσκεται η κορυφή του ηφαιστείου. Έχει μυτερό, κωνικό σχήμα. Δεν ξέρω ακόμα ότι σε μια εβδομάδα θα περπατάω εδώ γύρω. Κοιτάζω χαμηλά. Η πελώρια λίμνη περιβάλλεται από βουνά και πυκνοκατοικημένα τοπικών χωριών. Πάνω στα νερά της λίμνης επιπλέει ένας ναός, ο Pura Segara Ulun Danu Batur. Σε μετάφραση λέξη προς λέξη, το όνομά του σημαίνει “Ναός του νερού στη λίμνη Μπατούρ”.

Έχω την αίσθηση ότι εδώ δεν υπάρχουν άλλοι ταξιδιώτες. Δεν υπάρχουν ευρωπαϊκά εστιατόρια, θορυβώδη μπαρ και αμμώδεις παραλίες. Υπάρχουν όμως warungs που σερβίρουν νόστιμο nasi goreng (ελ.: τηγανητό ρύζι). Υπάρχουν μικρές καφετέριες που σερβίρουν Μπαλινέζικο αλεσμένο καφέ. Υπάρχουν δύο παντοπωλεία και ένα ΑΤΜ, το οποίο συνήθως δε λειτουργεί. Υπάρχει ένας ορυζώνας δίπλα σχεδόν σε κάθε σπίτι. Εξάλλου, οι ηφαιστειακές περιοχές ευνοούν τη γεωργία. Και κάθε πρωί ξυπνάτε από το λάλημα των κοκόρων.

Οικογένεια στο Μπαλί

Σε αντίθεση με άλλα μέρη που έχω μείνει στο Μπαλί, αυτό το δωμάτιο δεν έχει κλιματισμό. Υπάρχει ένας μικρός ανεμιστήρας στον τοίχο. Επέλεξα να μείνω στον ξενώνα Batur Pyramid Guesthouse. Είναι ένα μικρό μέρος μόνο με 4 δωμάτια. Το δικό μου είναι 16 τετραγωνικά μέτρα. Τα έπιπλα είναι παραδοσιακά της περιοχής. Ένα ξύλινο διπλό κρεβάτι στη μέση, με μικρά κομοδίνα σε κάθε πλευρά. Υπάρχει επίσης ένα μεγάλο τραπέζι με μια καρέκλα. Το δωμάτιο έχει το δικό του μπάνιο.

Ο ξενώνας διευθύνεται από τον Putu, τον μεγαλύτερο γιο των ιδιοκτητών. Μέχρι πρόσφατα ζούσε στο Ντενπασάρ όπου σπούδασε οικονομικά. Επέστρεψε στη γενέτειρά του για να ξεκινήσει την επιχείρησή του. Ο θείος του είναι ο οδηγός και μεταφέρει τους επισκέπτες όταν πηγαίνουν σε εκδρομές. Τα ξαδέρφια είναι υπεύθυνα για την καθαριότητα του σπιτιού και το μαγείρεμα. Στην κουζίνα, βοηθάει και η μητέρα του Putu. Η κατασκευή δύο ακόμη δωματίων πλησιάζει προς την ολοκλήρωσή της. Θα περιλαμβάνουν επίσης μια μεγάλη βεράντα με θέα το ηφαίστειο και τη λίμνη. Στη συνέχεια, ο Putu σχεδιάζει να κατασκευάσει ένα γυάλινο εστιατόριο για τους επισκέπτες. Η περιοχή είναι γεμάτη μύγες. Δεν υπάρχει πουθενά να φάτε και να περάσετε την ώρα σας χωρίς να σας ενοχλούν οι μύγες.

Ευγνωμοσύνη

Εδώ η καθημερινή ζωή είναι ένα σύνολο τελετουργιών. Κάθε μέρα η μητέρα του Putu τοποθετεί προσφορές μπροστά από το σπίτι της. Ονομάζονται canang sari. Πρόκειται για μικρά πλεκτά καλάθια γεμάτα με λουλούδια, σνακ και αναμμένο λιβάνι. Με αυτόν τον τρόπο οι Μπαλινέζοι δείχνουν την ευγνωμοσύνη τους στους θεούς.

Το βράδυ μαζευόμαστε στη βεράντα. Βρίσκεται μεταξύ των ξενώνων, της κουζίνας και του σπιτιού των οικοδεσποτών. Κάθομαι εδώ με τον Putu και την οικογένειά του σχεδόν κάθε μέρα. Μου μαθαίνουν πώς να λέω “καλημέρα”, “ευχαριστώ” ή “καλή σας μέρα” στα μπαλινέζικα. Έρχονται μαζί μας κι άλλοι επισκέπτες. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι από τη Σιγκαπούρη στενοχωριούνται που ο καιρός δεν είναι καλός κι υπάρχουν μόνο γκρίζα σύννεφα στην κορυφή του ηφαιστείου. Μια νεαρή Ελληνίδα μας προτρέπει να επισκεφτούμε τη Νούσα Πενίντα. Και ένας Γάλλος που ταξιδεύει κι εργάζεται εξ αποστάσεως σκέφτεται σοβαρά να μετακομίσει στο Μπαλί.

Η φιλοξενία του Putu και της οικογένειάς του ξεπερνά τις προσδοκίες μου. «Αν διψάτε, πείτε το σ’ μένα ή στο προσωπικό και θα σας φτιάξουμε τσάι ή καφέ. Αν πεινάτε, θα σας μαγειρέψουμε ό,τι θέλετε. Αν κάτι στο δωμάτιο δε λειτουργεί, πείτε το σ’ μένα. Θα το φτιάξουμε», λέει ο Putu. «Είστε φιλοξενούμενος μου, μένετε στο σπίτι μου».

Δεκάδες βεράντες, μία θέα

Μπατούρ – τα πάντα στο Κινταμάνι περιστρέφονται γύρω από αυτή τη λέξη. Είναι το όνομα του ενεργού ηφαιστείου της περιοχής. Στους πρόποδές του βρίσκεται η μεγαλύτερη λίμνη του νησιού – η λίμνη Μπατούρ. Εκατοντάδες άνθρωποι έρχονται καθημερινά στο Κινταμάνι. Αλλά δε μένουν για πολύ. Περνούν μία ή δύο νύχτες το πολύ. Ανεβαίνουν στην κορυφή του ηφαιστείου και συνεχίζουν να περπατούν. Όσοι δε θέλουν να εξαντληθούν μπορούν να απολαύσουν τη θέα από τις βεράντες των καφετεριών στην οδό Raya Penelokan. Υπάρχει ακόμη κι ένα Starbucks!

Μια μέρα στο Κινταμάνι είναι αρκετή. Το άκουσα αυτό από έναν φίλο μου την πρώτη μου μέρα στο Μπαλί. Μη σταματάτε! Φύγετε από το Ουμπούντ μετά τα μεσάνυχτα, ανεβείτε στο ηφαίστειο πριν από την ανατολή του ηλίου και επιστρέψτε στο Ουμπούντ πριν από το μεσημεριανό γεύμα. Δεν υπάρχει τίποτα να κάνετε εκεί πέρα από το ηφαίστειο, είπε ένας άλλος σύμβουλος. Ευτυχώς που δεν άκουσα κανέναν από αυτούς.

Wayan

Η μετακίνηση στο χωριό είναι ένα πρόβλημα για μένα. Δεν έχω δίπλωμα οδήγησης, οπότε δεν έχω νοικιάσει σκούτερ. Δεν υπάρχουν υπηρεσίες όπως το Gojek ή το Grab, που είναι παρόμοιες με την Uber, στην περιοχή. Ο θείος του Putu, Wayan, έρχεται να με σώσει. Γίνεται ο οδηγός μου. Μου φαίνεται ότι όλους όσους συναντώ στο Μπαλί τους λένε Wayan. Αργότερα μαθαίνω ότι οι Μπαλινέζοι ονομάζουν τα παιδιά τους με τη σειρά γέννησής τους. Πρώτο παιδί

– Wayan, δεύτερο παιδί – Made, τρίτο παιδί – Nyoman, τέταρτο παιδί – Ketut. Και αν γεννηθεί πέμπτο παιδί; Αρχίζουν πάλι από το νούμερο ένα και το όνομά του είναι επίσης Wayan!

Ο Wayan ηγείται αποστολών στο ηφαίστειο εδώ και χρόνια. Ξέρει πού βρίσκονται τα πιο ενδιαφέροντα μονοπάτια και πού βρίσκονται τα καλύτερα σημεία θέασης. Ένα πρωί ξυπνάμε στις 4 τα ξημερώματα, για να φτάσουμε σε ένα από αυτά και να παρακολουθήσουμε την ανατολή του ήλιου. Στην κορυφή βρίσκουμε μια ομάδα κοριτσιών να κάνουν γιόγκα στο φως των ακτίνων του ήλιου. Καθώς οι προσπάθειές τους αυξάνονται, αυξάνεται και η ένταση των χρωμάτων στον ουρανό. Καθώς ο ήλιος ξεπροβάλλει από τα σύννεφα, μια ηλικιωμένη γυναίκα ανεβαίνει επίσης στο βουνό. Κάπως έτσι, στη μέση του πουθενά, βγάζει θερμός με ζεστό νερό και πολύχρωμα φλιτζάνια. Αρχίζει να πουλάει τσάι και καφέ. Μπαλινέζικο στιλ, φυσικά, καφέ με κατακάθι.

Δοκιμάζω επίσης έναν από τους πιο ακριβούς καφέδες στον κόσμο. Επισκέπτομαι μια τοπική φυτεία όπου παρακολουθώ την παρασκευή του διάσημου kopi luwak. Πρόκειται για ένα είδος καφέ που παρασκευάζεται από κόκκους που συλλέγονται από τα περιττώματα ενός ζώου που ονομάζεται μοσχογαλή (civet). Και να σκεφτεί κανείς ότι 100 γραμμάρια αυτού του καφέ κοστίζουν πάνω από 65 ΕΥΡΩ… Δεν μου αρέσει το kopi luwak. Είναι πολύ ξινός. Προτιμώ πιο γλυκό καφέ με αβοκάντο.

Εκπλαγείτε από το Μπαλί

Ο Wayan βάζει κόκκους ρυζιού στο μέτωπό μου, ανάμεσα στα μάτια μου. Οι Μπαλινέζοι πιστεύουν ότι αυτό φέρνει καλή τύχη και ευημερία. Πριν μπω στο ναό, φοράω ένα σαρόνγκ. Η κάλυψη των γοφών και των ποδιών είναι υποχρεωτική τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες. Φτάσαμε στο Pura Ulun Danu Batur. Είναι ο δεύτερος σημαντικότερος ναός στο Μπαλί. Αρχικά καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου Μπατούρ το 1926. Λίγες μέρες μετά την έκρηξη, οι ντόπιοι αποφάσισαν να τον ξαναχτίσουν.


FAQ

Instagram

Ψάχνετε για κάποιο συγκεκριμένο μέρος;

This site is registered on wpml.org as a development site. Switch to a production site key to remove this banner.